Lappies en stokkies
Susan en Mishka waren erop uitgegaan om voor ons allemaal gezichtslappies in te kopen en te maken. Op die manier hoeven we niet elke keer de papieren tissues te gebruiken op de behandelbanken. Boetie en Sandy kregen er ook één. Mishka had voor hen niet hun namen erop gezet maar: ‘The Boss’ en ‘The man’. We mochten ook ons eigen eigen stokkie uitzoeken. Boetie refereerde gekscherend naar de overeenkomst met Harry Potter die zijn ‘wand’ kreeg. Met een stokkie, kun je deep stress releasen.
De monitor
We hebben veel geleerd de eerste maand van de opleiding. Ook onze techniek begint een klein beetje ergens op te lijken. Deze week leerden we hoe we het bio-feedback mechanisme van het lichaam kunnen waarnemen. Ik was helemaal enthousiast dat ik direct de eerste dag zag welk been de monitor was. Maar de dag erna werd ik weer met beide benen op de grond gezet. Bij het testen van het lichaam op body stress zag ik geen verschil. Vrijdag kregen we ronde stickers om als markering op de voeten te plakken. Nu zag ik wel wat ik hoopte te zien: de reactie van het lichaam op een impuls. Gelukkig hebben we nog vier maanden om te oefenen. We merken nu al dat een aantal oriëntatiepunten die we in de eerste week nog lastig vonden om op het lichaam te vinden, eigenlijk nu al trefzeker vinden.
Deze week was het de bedoeling dat we de lichamen van op Sandy en Boetie onze snaps en deep stress releases lieten voelen. En toen bleek ik het toch heel vervelend te vinden om de kracht te zetten, die hier voor nodig was. Ik was toch bang om Boetie onnodig pijn te doen. Maar we hebben goede leermeesters; ze begeleidden ons zorgvuldig in het aanleren van deze handelingen. Dat pijn doen zat meer in mijn hoofd dan dat het de daadwerkelijke gevoelservaring van Boetie was. Hoewel…. Sandy liet ons dit filmpje zien met het commentaar dat dit is hoe hij en Boetie zich voelden na al die deep stress releases van ons.
Vogelaar
Ik ben niet echt een vogelaar, maar ik zou het er bijna van worden. Er leven hier prachtige vogels in de directe omgeving. Deze week hadden we minder leerstof voor de toets, dan de weken ervoor, dus Barbara en ik zijn donderdagmiddag naar de vogel uitkijkpost gewandeld terwijl we elkaar overhoorden met de flashkaarten die Silvia wekelijks in de Quizlet app zet. Barbara en Dawn, zijn medestudenten en min of meer onze directe buren van Beside Still Waters. Het is prettig om medestudenten beter te leren kennen terwijl we iets leuks ondernemen. Barbara en ik vonden het echt heerlijk vertoeven in het hutje aan het meer. Boven het meer vliegt regelmatig een visarend. Maar ook de Afrikaanse Hoep Hoep, de kransduif, de Afrikaans slanghalsvoël en het suikerbekkie zijn te fotograferen in de directe omgeving.
Ik weet niet of ik dit al gemeld heb, maar anders beschrijf ik het nogmaals. Het is echt heel fijn om in zo’n mooie omgeving deze opleiding te mogen volgen. Ik geniet er elke dag van. Alsof het mij elke dag opnieuw verrast. De omgeving en de omringende natuur maakt je vanzelf relaxt, ondanks dat we veel informatie te verwerken krijgen.
Pracht exemplaren
Door al die mooie vogels vergeet ik bijna te benoemen dat we bezoek hebben gekregen van deze pracht exemplaren. Deze Sprinkhaan Keukenkassiehanger Maximus kregen Silvia en ik op bezoek. En op school kwam dit kleine ienie mienie schorpioentje op de tas van mijn buurvrouw zitten. Ik was zelf verbaasd over mijn enthousiasme van het bezoek. Maar het zijn dan ook wel echt pracht exemplaren
Toekomst perspectief
We kregen deze weken niet alleen anatomie en fysiologie, maar ook communicatie, principals en filosofie. De onderwerpen die besproken worden bij filosofie is voor mij geen nieuwe kennis. Veelal heb ik me in de verschillende onderwerpen de afgelopen jaren verdiept of het zelf ervaren. Zo had ik ook al eerder gelezen over het onderwerp epigenetica. Mocht je er nog nooit van gehoord hebben en een uurtje over hebben, dan kan dit best een boeiende uitleg zijn.
Bruce Lipton – The Biology of Perception
Nu we wat meer echt aan de gang zijn gegaan met de release patronen en we de uitleg over de stress opbouw in het lichaam kregen, krijgen we hoe langer hoe meer zin om onze familie en vrienden onder handen te nemen. Het fabeltje dat je vanzelf stijver wordt omdat je ouder wordt, werd weerlegd. Het heeft heel vaak te maken met de bodystress die iemand jaar in jaar uit opbouwt. Zonder dat je dat misschien zelf direct door hebt. Zo ook die sporter, die merkt dat hij minder pijn heeft en minder stijf aanvoelt als hij sport. Dikke kans dat hij bij het sporten nog meer bodystress toevoegt aan de pijn die hij al had. Het lichaam stapt dan over op het verdoven van de spiersensaties, als gevolg van het steeds verder afnemen van adequate communicatie tussen de hersenen en het lichaam. Want de zenuwbanen en weefsels komen hoe langer hoe meer onder druk te staan. Het niet meer voelen van pijn, die er eigenlijk nog wel is, wordt masking genoemd. Op het moment dat je ontspant, het lichaam rust geeft, dan ontstaat die pijn weer. Vandaar ook dat mensen soms juist ’s nachts pijn voelen of pijn gaan voelen als ze bij de BSR practitioner zijn geweest. Het is eigenlijk een signaal, dat het lichaam hard werkt aan herstel en de te hoge spierspanning los heeft gelaten. De ‘communicatieleidingen’ komen minder onder druk te staan en geven weer aan: hier is iets mis! Als BSR practitioner help je het lichaam bij het loslaten van de opgebouwde bodystress. Vaak gaat dit laag voor laag.
Ieder van ons kent zo wel een aantal mensen waar we de signalen van herkennen. Zo ken ik bijvoorbeeld een stipkunstenaar, die een bijbaan heeft als graficus en in zijn vrije tijd voor de ontspanning roeit en op een mountainbike zit. Hij gebruikt dus 24/7 elke keer opnieuw dezelfde spieren, wervels, gewrichten en andere weefsels. Ik ben benieuwd of hij zich door mij onder handen laat nemen. Ik heb zo’n vermoeden van wel.
Vlieg er eens uit
Naast andere leuke uitstapjes hebben we met een aantal 40+ studenten de première van Top Gun gezien op zondagmiddag. Vol adrenaline vlogen we zo deze week uit.
Ik wil in elke BLOG uitleg geven over BSR of BSR gerelateerde onderwerpen. Met dit logo geef ik aan dat er meer tekst aankomt. Dit keer geef ik een samenvatting over BSR van de afgelopen weken.
Het zelfherstellend vermogen van het lichaam
Het lichaam is een fantastisch organisme. Verdiep je maar eens in de manier waarop vanuit een eicel en een zaadcel er een baby ontstaat met alles erop en eraan. Zo hebben we bijvoorbeeld het somatische zenuwstelsel en het autonome zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel is continu bezig het evenwicht in het lichaam te herstellen. Dit herstel is nodig omdat we aan continu worden geconfronteerd met allerlei stress factoren.
Dat het lichaam zichzelf kan genezen, snappen we allemaal. Dit merk je als er een pleister van een wondje wordt gehaald of het gips van een been. Zelfs een chirurg vertrouwt op het zelfherstellend vermogen van het lichaam, anders zou er nooit meer worden geopereerd.
Het zelfherstellend vermogen kan ongunstig beïnvloed worden door allerlei vormen van lichamelijke en emotionele stress en dreigend gevaar zoals slechte voeding, bacteriële en virale infecties, maar ook bijvoorbeeld psychotrauma, toxische stoffen, overmatig sporten, vallen, meerdere ziekten tegelijk, een zware ziekte, etc.
We weten allemaal wat stress is, want we hebben er iedere dag op een of andere manier mee te maken. Eerder beschreef ik al dat er verschillende vormen van stress zijn en wat dat met het lichaam kan doen:
• Stress wordt niet alleen bepaald door mentale of emotionele factoren, maar kan ook een mechanische of chemische oorzaak hebben.
• Wanneer we meer stress te verwerken krijgen dan we aan kunnen kan de stress worden vastgezet in onze fysieke structuren.
• Deze ingesloten’ spanning (body stress) geeft druk op de zenuwen en ondermijnt zo het communicatiesysteem van het lichaam.
Een voorbeeld uit het Basisboek Body Stress Release, van Gail Meggersee
Een jongeman vertelde ons het volgende, amusante verhaal over hoe hij gelijktijdig te maken kreeg met alle drie de vormen van stress. Hij was tijdens een crisis op zijn werk koortsachtig bezig achter zijn computer, maar werd in zijn werk voortdurend door zijn manager onderbroken (mentale stress). Er ging iets mis met de computer en hij moest zich in een ongemakkelijke bocht wringen om die computer van een plank te schuiven en bij de achterkant te komen (mechanische stress). Er was een draad losgeraakt en terwijl hij die weer vast soldeerde, ademde hij de soldeerrook in (chemische stress). Precies op dat moment herinnerde hij zich dat hij iets belangrijks was vergeten: zijn vriendin was gisteren jarig geweest (acute emotionele stress).