Zuid-Afrika versus Nederland
Mocht ik al bij enkelen onder jullie de indruk hebben gewekt dat ik heimwee heb, in mijn voorgaande blog, dat is niet zo. Ik vind het hier heerlijk. En toch zou ik ook wel weer eens in mijn eigen huis willen zijn met al die lieverds waar ik van hou. Maar voorlopig vermaak ik me hier nog prima. De natuur waarin ik me bevind geeft een gevoel van rust en vertrouwen in het leven, wat je in de dagelijkse hectiek in Nederland niet zo maar voor het grijpen hebt. En toch vind ik het ook heel fijn om in Nederland te wonen. Ik sprak laatst met een lieve Zuid-Afrikaanse medestudent hierover. Je merkt een aantal duidelijke verschillen tussen de Nederlanders en de Zuid- Afrikaanse studenten. Generaliserend beschreven: de Nederlanders kennen de planning van het onderwijsprogramma en anticiperen hier meer op. Vragen ruim van tevoren hier meer over door. Ook tijdens de uitleg is er altijd weer een Nederlander die dan een vraagt stelt op de wijze van ‘Ja, maar als nu….’. Blijkbaar zijn wij meer bezig met vooruitdenken, risico inschatten, uitzonderingen bedenken etc. Voor de Zuid-Afrikaanse medemens zijn wij voor hun gevoel soms te snel, te hectisch, misschien wel irritant. Maar de docenten geven ook toe, dat als er iets georganiseerd moet worden, bijvoorbeeld qua regelzaken, ordening ergens aanbrengen, dan zijn het in al die jaren vaak Nederlands studenten die zulke klussen opknappen. Het is natuurlijk een andere kant van dezelfde medaille. Zuid-Afrikaanse medestudenten en docenten, die over Nederland spreken hebben het vaak in negatieve zin over de geordendheid, alle regeltjes, de huizen die allemaal hetzelfde lijken te zijn, met de plantjes voor de raam. Niet spontaan mensen mee laten eten of bij je laten slapen. Kortom een heleboel dingen waarvan ik denk, nou dat is wel een heel eenzijdig beeld van de Nederlandse medemens. Maar ik zal dat evengoed hebben van de Zuid-Afrikaanders. Ik geef toe hier is het echt bij iedereen heel normaal om ergens binnen te vallen op het allerlaatste moment je afspraak af te zeggen of op het moment van de afspraak te melden dat je nu pas vertrekt en voorlopig er nog niet bent. Ze balen ervan, dat ze het allemaal doen, maar blijven zelf ook die mentaliteit inzetten. Toen ik met deze medestudent sprak, vertelde ze dat ze er naar verlangde om ooit nog eens in een eerste wereldland te kunnen wonen. En toen ik vroeg waarom, toen had ze het erover dat het fijn is als er bij rampen bijvoorbeeld er altijd een back-up plan is. Dat dan altijd de eerste levensbehoeften weer snel worden ingewilligd. Hier in Zuid-Afrika is het meer ieder voor zich. Kijk maar hoe jij jezelf redt. De overheid springt bijzonder om met de financiën die een ieder toebehoort. Ik besprak met haar dat de beschaving ook in een eerste wereld land aan een dun draadje hangt en dan we in die landen vooral niet naïef moeten denken dat er geen sprake is van corruptie of wangedrag vanuit de overheid. Maar laat ik eerlijk zijn, wij zijn gewoon twee inwoners van een land die ook niet altijd het fijne weten van alle bestuurlijke beslissingen. En toch er iets van vinden. Dat ligt in onze menselijke aard. Overal iets van vinden, om op die manier gemakkelijk te kunnen differentiëren: is dit goed voor mij en mijn omgeving of niet? Of we dit echt op die manier kunnen is nog maar de vraag. Dus voorlopig blijf ik gewoon genieten en het liefst van wat er dan op dat moment gebeurt. Leven in het NU. Want wij Nederlanders zijn wel een beetje bang dat we dat weer kwijt raken op het moment dat we onze voeten op de Nederlandse bodem zetten.
Tempo
Catherine en ik zijn deze 1,5 week partners. Intussen zijn we op de akademie alleen nog maar allerlei extra patronen aan het aanleren. Van de normale patronen wordt van ons verwacht dat we die binnen 25 minuten hebben afgerond. Op zich lukt ons dat aardig, maar we willen elkaar ook graag helpen met specifieke blessures en voor je het weet ben je allerlei prettige extra’s aan het doen, omdat je elkaar zo graag een zetje in de goede richting wilt geven. Maar zoals voor veel dingen geldt: less is more. Het lichaam moet ook de kans krijgen om stap voor stap op eigen tempo vastgezette spierspanning los te laten.
Stage
We zijn nu 3 weken voor onze examens en 3,5 week van onze stage verwijderd. Er is een google excelsheet ontworpen waarin we nauwkeurig onze klanten kunnen inboeken. Ieder van ons released in de 3 stageweken minimaal vijf klanten drie keer.
We hebben ook een lijst achter gelaten bij Hinenni farmstall. Deze is gevestigd tegenover de akademie en is altijd op woensdag open. De studenten bezoeken het vaak om een lekkere lunch mee te nemen, groenten te kopen of andere lekkernijen. Zo leerden we ook de mensen kennen die rondom de akademie wonen. En er zijn er meer dan genoeg die graag onze klant willen zijn tegen gereduceerd tarief. BSR is in 1981 gestart. En de BSR associatie bestaat inmiddels in Zuid- Afrika al 35 jaar en in Nederland al weer 22 jaar. En natuurlijk geniet het nog niet altijd de bekendheid die het zou mogen hebben. Maar hier in Rondevlei, in de retaurants van Wilderness en de markt van Sedgefield zijn we aan het begin van de opleiding al snel bekenden geworden: de studenten van de BSR akademie. Bovendien vinden mensen het leuk als je ze aanspreekt en vertelt wat je doet. Het kost ons dan ook nauwelijks moeite om aan stageklanten te komen.
Weekend
Had ik trouwens al eens gemeld dat, gemiddeld genomen, het eten in de restaurants een stuk smakelijker is dan in Nederland? Er wordt hier gewoon meer aandacht besteed aan eten. En vaak wordt groente geteeld in de eigen tuin en dan weer doorverkocht aan restaurants. Zo wordt er ook vis gevangen voor restaurants door vissers die het als een hobby beschouwen om met een hengel in de oceaan te vissen. Natuurlijk zijn er ook hier verschillen en weet je al snel welk restaurant betere gerechten heeft. Maar ik kan hier niet vaak zeggen dat ik het gerecht zelf thuis smakelijker maak.
87 jaar
BSR LOGO
Ik wil in elke BLOG uitleg geven over BSR of BSR gerelateerde onderwerpen. Als je dit logo ziet, weet je dus dat er meer tekst aankomt.
Dit keer vertel ik over chemische stress
Chemische stress
Uit het Basisboek Body Stress Release, van Uit het Basisboek Body Stress Release, van Gail Meggersee.
Als we een schadelijke stof inademen, wordt die direct opgenomen in de bloedbanen van de longen, waardoor het lichaam zich onmiddellijk beschermend kan samentrekken. Sommige stoffen zijn overduidelijk giftig, zoals insecticiden. Andere stoffen zijn verdacht vanwege een sterke geur, bijvoorbeeld verf, lak en lijm.
Inademen
Een vrouw van in de dertig had bijna altijd last van hoofdpijn en gespannen nekspieren. De practitioner ontdekte de typische spanningspatronen die duiden op chemische stress. Na drie BSR- sessies nam de pijn enkele dagen af, maar kwam toen met de oorspronkelijke intensiteit terug. Toen na de vierde sessie alle pijn verdwenen was, gokte de cliënte dat tapijtlijm de oorzaak was. In het gebouw waar ze als secretaresse werkte, werd nieuwe vloerbedekking gelegd. Ze legde uit dat dit weliswaar op een andere etage gebeurde, maar dat de geur van de lijm tot in haar kantoor doordrong. De bodystress die hiervan het gevolg was, moest tijdens de opknapbeurt nog drie keer worden losgemaakt. Er zijn een heleboel producten die echt lekker ruiken, zoals parfums, schoonmaakmiddelen en luchtverfrissers. Een aantal ervan kan stoffen bevatten die bij sommige mensen een heftige stressreactie veroorzaken.
